Różyczka jest kolejną chorobą charakterystyczną dla wieku dziecięcego. Zakażenie wirusem dotyczy osób będącym w bezpośrednim kontakcie z chorym. Wirus unosi się w wydzielinie pochodzącej z dróg oddechowej osoby chorej.
Okres inkubacji wynosi zazwyczaj kilkanaście dni. Wirus powoduje powstanie charakterystycznej, drobnej wysypki, która początkowo umiejscowiona jest na klatce piersiowej. Objawami towarzyszącymi są najczęściej powiększone węzły chłonne oraz nieznacznie podwyższoną temperaturą ciała.
W celu zapobiegania wirusom różyczki stosuje się szczepionki. W niektórych przypadkach zalecane jest stosowanie dawek przypominających. Szczepionki nie należy podawać kobietom ciężarnym.
Wirus charakteryzuje się wysokimi właściwościami zakaźnymi. Przed opracowaniem szczepionki obserwowano wysokie zachorowania na tę chorobę. Zakażenie wirusem wywołującym różyczkę jest szczególnie niebezpieczne dla kobiet ciężarnych. Wirus może bowiem powodować powstanie licznych wad płodu.
Niektóre z nich mają charakter przejściowy, takie jak niska masa urodzeniowa, powiększenie niektórych organów, np. wątroby, śledziony. Część z wad powstaje na skutek wad rozwojowych. Najczęściej obserwowane są wady serca oraz utrata słuchu.
